به سوی خدا

خیلی از ما وقتی داستان عاشورا را برایمان می گویند ، یا می خوانیم؛ آرزو می کنیم کاش روز عاشورا همراه امام بودیم، کاش آنان که امام را دعوت کرده

بودند او را تنها نمی گذاشتند، کاش…..

اما این ای کاش ها امروز برای ما  جز یک آرامش موقت،نتیجه مطلوبی ندارد.

فکر می کنم امروز هم برای ادامه دادن راه امام کارهایی هست که ما بتوانیم انجام دهیم .

و امام را طوری خشنود نماییم که کم تر از همراهی ایشان در روز عاشورا نباشد.

به نظر شما چه کارهایی می توانیم انجام دهیم؟

لطفاً نظرات خود را حتماً اینجا ثبت کنید.

با تشکر

لطفا حتما نظر خود را بنویسید.

چرا ما باید در هر موردی به خدا توکل کنیم؟

اگر توکل کردیم اما به نتیجه مطلوب نرسیدیم چگونه باید نتیجه گیری کنبم ؟