به سوی خدا

زهرا جان شرمنده ایم که زود رنجیمان باعث شده تا نگذاریم حقیقت ها درباره شما را برایمان بگویند. آخر

فرزند طاقت شنیدن درد مادرش را ندارد و این بی طاقتی ما شده نقطه ضعفی به دست روضه خوانان تو،

که فقط از لحظه درد و رنج تو می گویند تا ما بگرییم و راضی باشیم که برای شما عزاداری کرده ایم.

زهرا جان شرمنده ایم که شما را مادر خطاب می کنیم اما فرزندانی هستیم که با کوچکترین خاطره زندگی شما

مأنوس نیستیم.

نمی دانیم اگر روزی، کسی، جایی پرسید زهرا که بود؟ باید برایش روضه بخوانیم یا بگوییم که فاطمه پاره تن

رسول خدا بود!مگر کسی که سؤال به این بزرگی می پرسد جواب به این کوتاهی می خواهد؟

فاطمه جان ! تو آزادی اندیشه را تبلیغ کردی در راستای حق و حجاب آنچه را که شیطان و شیطانیان را

راضی می کرد، اما ما جاب ظاهر را تبلیغ می کنیم و اندیشه هایمان را نیز در حجاب قرار داده ایم .

فاطمه جان! من فرزندی گستاخ و سرکش اما پشیمانم از کردار خود؛ مادری کن برایم تا شوم فرزندی که

می بالد به او هر مادری به دست پرورده خود.